osobliwe formacje skalne, punkty widokowe i omszałe bunkry

Kolejną wycieczkę w Górach Łużyckich rozpoczynamy w Rynolticach dokąd dojeżdżamy z Hrádka nad Nisou autobusem kursowym.
Rynoltice to wieś i gmina znajdująca się w północnej części Czech, oddalona 17 km na zachód od Liberca w południowo wschodniej części Gór Łużyckich. Główne atrakcje to: barokowy kościół św. Barbary z połowy XVIII w.; podwójna rzeźba św. Wacława i św. Jana Nepomucena z 1735 r., oraz XIX-wieczne chaty przysłupowe.
Zielony szlak z Rynoltic w krótkim czasie doprowadza do niezwykłych skał Bílé Kameny (pomnik przyrody). Są to obłe białe skały które przypominają stado stłoczonych słoni z tego względu używa się czasem nazwy Sloní skály (Słoniowe Skały). Tworzą je wysokie do 20 m bloki kredowych piaskowców, pocięte pseudo-krasowymi jaskiniami.
15 minut od Słoniowych Skał znajduje się szczyt Vysokéj 545 m, przy której wyrasta szereg skalnych formacji.
Dalszą trasę wyznacza linia tektonicznego uskoku łużyckiego, wzdłuż Kozich Grzbietów (Kozí hřbety).
Po kwadransie mijamy leśne rozdroże, gdzie na jaworze wisi Landvašský kříž. Miejscowe przekazy mówią, że Landvašský kříž jest wspomnieniem zdarzenia sprzed ok. 200 lat gdy pod poprzednim krucyfiksem zatrzymał się zły landvach (strażnik ziemski, doglądający granic dóbr i pańskich lasów). Z niewiadomych przyczyn - myśląc, że na odludziu jest bezkarny - złorzeczył Chrystusowi na krzyżu, aż w końcu strzelił do figurki Ukrzyżowanego. Na swoją zgubę bo w tym samym momencie landvach padł pod ciężarem kary Boga na ziemi martwy. Od tego czasu ludzie zaczęli unikać tego miejsca.
Opuszczamy las i docieramy do ostatnich zabudowań wioski Horí Sedlo. Przy drogowskazie turystycznym znajduje się XVIII-wieczna kapliczka św. Trójcy. Obok kaplicy znajduje się betonowy bunkier – fortyfikacje te to fragment niedokończonego i w zasadzie bezużytecznego pansudeckiego systemu czechosłowackich umocnień przygranicznych z lat 1937-1938. Schrony ciągną się w lesie już od Vysokiej i dalej wzdłuż granicy z Niemcami.

Niebawem mijamy ciąg okazałych skalnych wieżyc zwanych Horní skaly. Na przełomie XIX i XX w. stanowiły one kolebkę skałkowej wspinaczki w Górach Łużyckich i dziś są popularne wśród skałkowiczów.
Po 20 minutach za drugim bunkrem docieramy do skalnego miasta Krkavčí skály (znane też Vraní skály; 500 m). Jest to skupisko okazałych formacji skalnych na które można się wspiąć, (trzeba uważać gdy są mokre) i podziwiać widoki trzech państw.

Kolejną skalą atrakcją jest Popowa Skała (Popova skala, 565 m). Są to ogromne skały z platformą widokową na którą dostajemy się po żelaznej drabinie, a także po kilku schodach wykutych w skale. Punkt widokowy (565 m n. p. m.) został otwarty w 1907 roku, od 1934 roku najwyższy blok, który groził zawaleniem, jest podmurowany. Widok stąd jest przepiękny: zobaczyć można Karkonosze, Góry Izerskie, a przede wszystkim okolice Gór Łużyckich.
Schodząc do autokempingu Krystyna mijamy jeszcze jedną formację skalną - Kohoutí Vrch - na którym znajduje się mała platforma widokowa na szczycie z piękną panoramą.

Cała trasa z Rynoltic do autokempingu liczyła 17,5 km.

Namawiam do obejrzenia krótkiego filmu z tej wyprawy » Rynoltice - Bílé kameny - Popova skála «


.

Zdjęcia (1)

Komentarze (3)