Kolejką linową na Łomnicę

Emocjonujący „przelot” nad górami - na drugi co do wysokości szczyt w Tatrach.
Budowę kolejki linowej na Łomnicę rozpoczęto w r. 1935, głównie z inicjatywy inż. Juraja Országha, zarządcy uzdrowiska w Łomnicy Tatrzańskiej. Dolny odcinek (Tatrzańska Łomnica - Łomnicki Staw) uruchomiono na przełomie lat 1937/38, górny (Łomnicki Staw – Łomnica) latem 1940.
Dolna stacja kolejki gondolowej (kabínková lanovka) znajduje się w Tatrzańskiej Łomnicy (Tatranská Lomnica, 903 m).
Na stacji pośredniej „Start” (1173 m), wagoniki zwalniają i drzwi się otwierają. Można wsiąść lub wysiąść, ale my jedziemy wyżej.
Łomnicki Staw (Sklnaté pleso, 1764 m). Wznosi się tu kilka budynków, ale przede wszystkim Łomnicki Staw (1751 m), który pomału wysycha.
Do odjazdu kolejki na szczyt Łomnicy mieliśmy kilka godzin czasu, który wykorzystaliśmy na przejażdżkę inną kolejką.
Od Łomnickiego Stawu na Łomnicką Przełęcz kursuje kolejka krzesełkowa, wybudowana głownie z myślą o narciarzach ale kursuje cały rok. W 12 min. znaleźliśmy się na Łomnickiej Przełęczy (Lomnické sedlo, 2189 m).
Przeszła wreszcie nasza kolej na wjazd na Łomnicę. Kolejka zabiera na szczyt 15 pasażerów, w dodatku kursuje tylko jedna gondola, dlatego w pogodne dni trzeba się liczyć nawet z kilkugodzinnym oczekiwaniem. Trasa Łomnicki Staw - Łomnica ma 1865 m długości i 854 m różnicy poziomów.
Łomnica (Lomnický štít, 2632 m) - peron 2628 m. Pobyt na szczycie trwa 50 minut.
Pogoda dopisała na tyle, że można było obserwować wspaniałe widoki, a podobno widać stąd około 300 szczytów.

Zapraszam na wycieczkę i widoki ze szczytu Łomnicy

Komentarze (5)